پوشش داده شده در سایت چشمه سار
قادعدتا در طول سال در شهرستان خوانسار آینها و مراسمات مختلف مذهبی،فرهنگی،اجتماعی و هنری فراوانی برگزار می گردد که هر کدام علاقه مندان به خود را دارد . ولی آنچه که بیش از هم مورد استقبال عموم مردم خصوصا شهرستانها و استانهای اطراف خوانسار است تعزیه ی روستای قودجان خوانسار است.
امروز با دیدن اطلاعیه ای روی دیوار باز هم غم و اندوه و حسرت از دست دادنش را خوردم ...
غم و حسرتی مشترک میان تمام مردم خوانسار ...
غم و حسرت از دست دادن استادی گرانبها که حالا وجودش را بهتر حس می کنیم ...
استاد بزرگ اخلاق ، معنویت ، تربیت ، علم و عرفان ...
..........
.....
...
سه سال می گذرد و چه زود می گذرد ...
مدتیه جهت تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد پا به طهرون گذاشتیم . چهار سال دوره ی کارشناسی که اصفهان بودیم تقریبا هفته ای نبود که خوانسار نباشیم . الانم که اینجاییم هیچی آروممون نمی کنه جز یاد و خاطره ی خوانسار .
دیروز تو مترو دیدم یه نفر داره خونساری صحبت می کنه انگار دنیا رو بمون دادند . کاملا تو کا یا کا برام تداعی شد .
تا حالا انقد دلم تنگ خونسار نشده بود ....
پ ن : شما تهرونیا چطور اینجا زندگی می کنید ؟! چطور دووم آوردید ؟! آخه یا جی یاقا گنا ؟!
امروز هوای شهرم حال دیگه ای داشت . جدای از هر روز دیگه . غمبار و بارانی ...
امروز خوانسار میزبان کبوترای پر بسته ی عاشقی بود که تو راه عاشقیشون بالهاشون رو بستند تا از یاد برده شند . ولی امروز یاد و نامشون تو قلب کوچیک و بزرگ این ملت جاودانه شد .
ما هر چه بگوییم و هر چه انجام دهیم باز به این بزرگ مردان که از مهمترین چیزشون گذشتند تا ما الان راحت نفس بکشیم ، مدیون و مدیون و مدیون هستیم .
باید در مقابل اینچنین مردانی تمام قد ایستاد ....
امروز که داشتم یه گشت تو وبسایتهای خوانساری می زدم ناگهان دیدم مواجه هستم
با کلی ایده و حرف و انتقاد و پیشنهاد در مورد خوانسار !
از آرشیو و مطالب تازه ی تالار گفتمان خوانساریها و وبلاگهای خیلی از دوستان بگیر تا وبسایتهای دانش آموختگان شریعتی و اتاق فکر توسعه خوانسار و... . دیدم بعضی از اونا تازه نمود کمی از اون چیزیه که در گروه های ایجاد شده در اپلیکیشنهای مختلف گوشی های همراه داره به وقوع می پیونده . هر کسی از روی هر نیت که اکثرا دلسوزی و تعلق خاطر داشتن و رسوندن نوعی کمک به رفع مشکلات شهرشه ، داره به بیان مسائلی می پردازه . نقد و پیشنهادها و ایده هایی که گاهی در زمان خودش بسیار ظریف و دقیق بیان شده ولی حیف که کمتر دیده شده و دیگه به روز بودن خودشون رو از دست داده اند ! دقیقا مثل همون پایانامه های دانشجویی که بعد از دفاع بجای کاربردی شدن به انبار رفته و دچار خاک خوردن میشند ! و همچنین نقد و پیشنهادها و ایده هایی که بعضا به دلیل عدم وجود تخصص و آگاهی نویسنده ناپخته اند و یا عدم وجود نظارت و مدیریت صحیح بر مطالب ، به چکیده ای مفید نمی رسند و در نتیجه نویسنده و یا نویسندگان آن موضوع را رها کرده و وارد موضوع دیگری می شوند . گاهی اوقات هم درست یا اشتباه انتظار میره مسوولین ذیربط خودشون این مطالب را ببینند و به آنها توجه کنند و ... .
یه سال از تولد این وبلاگ می گذره . وبلاگی که هر چند به بیان دیدگاههای شخصی می پردازه ولی اغلب مطالب اون مورد توجه کاربران فضای مجازی و وبلاگ نویسان خیلی قدیمی تر از من قرار گرفت . خوشبختانه گاهی اونقدر مسائل و مطالب مطرح شده اینجا داغ بود که بعضی از وبلاگهای دوستان و سایتهای اصلی خبرگزاری شهر هم به پوشش اون پرداختند که البته باید همین جا ازشون متشکر باشم . سعی کردم قالب مطالب متنوع و همراه با هر چیزی باشه . گاهی زبان تند و گاهی مهربانانه و گاهی همراه با عکس و گاهی همراه با فیلم و موسیقی و خلاصه هر چیز که دم دستمون بود . حالا که مدتی است همه در لاین و وایبر و تلگرام و... سیر می کنند و خواب سنگین وبلاگ ها و سایتهای شهر رو در بر گرفته حس می کنم دیگه کسی اینجا نمیاد حتی خودم ! ولی به نظرم باید هر کدوم جای خودشون باشند . نمی دونم وضعیت رکود همچنان ادامه وار خواهد بود یا نه ولی به قول یکی از دوستان چون می گذرد کلا غمی نی .... .
حالا ما هستیم نه به شیوایی کمش و نه به طنازی وشکو و نه به زیبایی خرس پیکس و نه به غنی بودن پرنده می داند و نه به احساسی بودن نیمه پنهان ماه و نه به جنجالی بودن خوانسار شهر من و نه به طراوت خوانسارنامه . بلکه یه چیز در حال بینابین و نامعلوم همچون کارخونه ی سوسیس سازی که هر چی دم دستش بیاد مخلوطش می کنه تا یه چیز ازش دربیاد .
از تعریف که بگذریم که واقعا آفت هر چیزی است نوبت به نقد میرسه که کمی تلخه ولی بسیار گرانبها . این بار من نباید بگم و فکر می کنم نوبت شما بازدید کننده است که به بیان انتقادات و پیشنهاداتتون از این تارنما بپردازید ، هر چند مدتی است حال نظر دادن نداریم .
بسم لله بازدید کننده : ( چنتاشو خودم میگم بقیش همت شما رو می طلبه )
- گاهی وقتا انقدر مطالبت طولانیه که حال خوندنش نیست . لقمه رو خیلی می تابونی !
- شش ماه دوم عمر این وبلاگ کمتر آپ شدی . اصلا نبودی !
- .........
- .........
در شب قدر ، خدا به دنبال بهانه ای برای بخشش بندگان است
امشب تو بهانه بخشش گناهانمان باش یا علی . . .
التماس دعا...
با سلام خدمت همه ی خوساریای عزیز
وقتی فکرم بکرت در مورد تحریم رو انگاشتمون ، علاوه بر تاسف و ناراحتی با خوم اموات که اصل و فرع یادمون وانشو !
هاما دوی اسفند به انگاشتمون خوساریمون نام گذاری کرتی که قدر این میراث 2500 ساله داربمین ! میراثی که اجدادمون با خین دل دس هاماژون برسنو ! پس یادمون وانشو که انگاشتمون خوساری عیب نی افتخارو .
پس هلا که
عده ای غیر اصیل فکر کرنده با تحریم این نام گذاری کار خبیدکرنده و ننده چه
اشتباه بزرگی در نابیدی فرهنگ و اصالت این شهر دارنده ادکرنده و همچنین
عده ای جی فکرکرنده انگاشتمون خوساری یعنی یگ مراسم جشن و ابی فارغ پس لطفا
بیدین خومون رو انگاشتمون بگیرمین . یعنی هممون خوساری بنگارمین . لطفا
....
چه محل ژیر . چه مرکز . چه محل بالا . چه ولد بدین خوساری بنگاردین . چه بلد نبدین .
این برا کیسردون یگ خواهشی از تموم خوساریایی که این متن و درخواسته ورخونده یا مطلع گننده درو .
لطفا اقلژ رو شنبه دوی اسفند با کیسّر و مسّر ، مین بازار و مرّسه ، مین جلسه و سخنرانی ، مین وبلاگ و خوانسارنیوز ، مین وایبر و فیس بوک و... هر یاقا که اشدین یا اتنگاردین یا وانّویسدین لطفا زبون اولدون خوساری بو نه فارسی ........
از بلاگرا جی انتظار زیادی اشّو ....
با سلام خدمت همه ی دوستان گرامی
درنگ نامه طی یک سنت شکنی ناخواسته متاسفانه حدود سه هفته به روز نشد . وبلاگی پویا ( البته از نظر شما سروران ) که هم و غم خود را بر بیان حرفهای خاموش شده ی جوانان شهر گذاشته است و همواره عده ای نا اهل سعی در عدم موفقیت این وبلاگ داشته اند و دارند .
گاهی باید خاموش ماند و نظاره کرد . وبلاگی که هر هفته و حتی هفته ای دو مرتبه به روز می شد این بار به دلایل زیادی مدتی را برای سکوت برگزید . متاسفانه اتفاقاتی تلخ در این چند وقت اخیر رخ داده که حتما در دو پست بعدی مورد نقد قرار خواهد گرفت . در پایان باید بگویم گاهی سکوت و نظاره کردن بهتر از سرو صدا و فعالیت کردن است . شاید یکی از علل این سکوت بهای ماندن یک جوان وطن دوست برای زندگی در زادگاه خودش است . آن وقت که گناه امثال این جوانان فقط ماندن در شهر خود است و آنگاه که ....
از تمام شما سروران که در این مدت کم با پیام های خصوصی و تماس تلفنی ابراز نگرانی خود را از وضعیت حقیر اعلام داشته اید بی نهایت سپاسگزارم و اعلام می دارم درنگ نامه و درنگ نامه ها زنده و محکم و استوار هستند و خواهند بود .
ان شالله
انالله و انا الیه راجعون
شهید اورعی : نفر اول از سمت راست - منبع : سایت شهرداری
در پی خبر شوک آور و سنگین درگذشت دوست عزیز و مهربان ، دلسوز خوانسار و خوانساری ، فعال فضای مجازی ، رفیق و دلسوز جوانان شهر و مدیر وبلاگ نگاه و نشان : شهید اسدلله اورعی ( داش اسدلله عزیز ) ، این ضایعه بزرگ را به تمام فعالان فضای مجازی و عموم مردم خوانسار تسلیت گفته و از خداوند منان خواستار علو درجات برای این شهید بزرگوار هستیم .
امیدواریم بتوانیم ذره ای هم که شده ادامه دهنده ی راه این عزیز تازه سفر کرده باشیم .
داش اسدلله قرار بود حالا حالاها باهم باشیم . خوشحال بودم از روزهایی که قراره با هم کار کنیم ولی انگار شما فقط خواستین راه رو به ما نشان بدیند و عجله داشتین برای رفتن . رفتنی به سوی معبود و ....
دلم تنگ نظرات کامل و با کیفیتتون که همیشه قوت قلب و انگیزه دهنده ی ما بوده خیلی خیلی تنگ شده ...
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
