کجایی دوست من ؟!
انگار توی فضای مجازی ما خونساریا یه چیزایی یه وقتایی لنگ میزنه! صبر. متانت. حق. تفکر و تعقل. و بعد نوشتن. وبعد رأی صادر کردن. و بعد توجه، نقد، پند و حمایت. گاهی میبینیم نخونده مینویسیم! موضوعات را سرسری میگیریم! افسار گسیخته رفتار می کنیم! انگار ارزشی برای هم قائل نیستیم! جوونا رو مخالف خودمون میبینیم! فضای مجازی را حرام می پنداریم! و خدا را فراموش می کنیم!
ولی شهید اسدالله اورعی (داش عسدلله) هیچگاه اینچنین نبود .
حالا بعد از یکسال به خوبی جاشو حس می کنیم. یاد این جانباز شهید که به حق از فعالین فضای مجازی شهرستان خوانسار بود و رابطه ای نیک و فوق تصور با جوانان و وبلاگ نویسان شهرستان داشتند را این روزها با غم و اندوه حسرت از دست دادنشان، گرامی میداریم. شهیدی که با وجود کسالت جسمانی، سالهای سال با مردمان رباط و نگاه و نشان با ما همراه و همیار بود و تا پای برقراری تشکلی مردم نهاد با عنوان توسعه و آبادانی خوانسار در آخرین روزهای زندگیش قدم برداشت ولی حیف که شهد شیرین شهادت برایش شیرینتر از همه چیز بود. از بارزترین ویژگی های این شهید در فضای مجازی و در برخورد با وبلاگهای جوانان شهر، تأمل و مطالعه ی جامع مطلب و سپس نقد منصفانه و مدبرانه پیرامون موضوع بود. عدم نادیده گرفتن جوانب مختلف طرح موضوع و پرداختن به آنها در نقدهایش همیشه زبانزد وبلاگ نویسان شهرستان بود. وقت گذاشتن برای مطالعه ی مطالب در پاسخهایشان به خوبی آشکار می شد و همیشه خود را مدافع جوانان شهر می دانست. اگر موافق بود یا مخالف نظرش را با استدلال بیان می کرد و احساسی عمل نمی کرد. گاهی نقدهایش باب پسند مسوولین امروز شهرستان نبود ولی او همیشه جانب حق را می دید و لحظه ای از یاد خدا غافل نماند . اخلاق ایشان در فضای مجازی امروز باید سرلوحه ی کار ما در این عرصه ی پر سروصدا قرار بگیرد.
در ادامه برخی از نظرات این عزیز را در وبلاگ درنگ نامه می بینیم :
« سلام اقای نبی جوان برومند وارزشیه شهرستان خوانسار
جوانان که عمده نیروی جامعه محسوب میشوند در تلاطم چند رنگیهای دنیا خروشانزده ،سینه چاک حسیند وبس ... البته گاهی لغزشی دیده میشود نباید عرصه را تنگ کنیم. نباید جولان خرد را با بیخردی جا بجا کنیم. نباید لجاجت کرد. باید دعوت نمود. باید بجای فشردن فکهای چهره ،تیر آزادی را در میدان تبلیغ شلیک کنیم تا سینه جوانان را در نوردیم الم نشرح لک صدرک و وضعنا عنک وزرک فان مع العسر الیسرا وان مع العسر الیسرا .....
آیا هنوز به فکر توریستید یا به فکر جوانانید؟!
آیا هنوز به فکر احداث مسجدید یا به فکر احداث راه وعلمید؟!
آیا هنوز از جوانان برحذرید؟!
آیا اگر امکان کمک به جوانان برایتان میسر شود به کدام گروه اقشار میرسید جوانانیکه علم دارند اما کسی را ندارند ،جوانانیکه نه علم دارند ونه کسی را ،جوانانیکه گرفتارهوی نفس شده ودر گرداب روزگار اصلا اهل تفکر نیستند، به هریک از اینان چطور رسیدگی میکنید؟ آیا میدانید الان در همین بوته گرفتارید شما مسئول رسیدگی به همه این عزیزانید تازه این بخشی از ایشان بودند که من اشاره کردم ......»
«قطع درخت به هیچ عنوان نباید در راستای اقتصاد باشد ولی اگر با قطع درخت ویا درختانی زندگی بشر در جهت تعالی وبهتر وسالمتر بودن باشد منافات ندارد. اما ذکر این دستور العمل لازم وچه بسا از هر کاری مهمترست که دوستان، باید قویا از فرماندار وشهردار وهمینطور تمام مردم خواسته شود که هرجا درختی ویا درختانی از بین رفت لزوما باید از قبل برای احداث وتوسعه فضای سبز مطالعه صورت گرفته ومنابع آن تامین شده باشد وقبل از اینکه قطعی صورت گیرد کاشتن درخت در محل دیگر شروع شده باشد ...»
«دوستان، خوانسار برای خودش تعریفی دارد که ما ونسل بعد از ما موظفست آن را حفظ کند. و اما تعریف از خوانسار چیست؟ در یک کلمه بهشت سرسبز. با این قالب شناختنی ثابت، دیگر نباید هیچ احدی ولو دولتیان قصدی بغیر از این داشته باشند که این ارثیه را در راستای طرحهای لازم شهری ویا تکنولوژیهای واجب محو ونابود کنند. همه چیز در کنار هم.
هرگاه خواستین برای خوانسار هر طرحی را مطالعه کنید حتما ملاکتان زنده نگهداشتن سر سبزی خوانسار باشد واگر چنانچه مجبور به حذف سرسبزی شوید حتما جای دیگری ان لطمه را جبران نمائید .ممنون»
واین هم آخرین پیام شهید در درنگ نامه :
«دست تقدیر چرخید و تو چرخشش نوبت بما رسید.
بله انشااله اگر خدا بخواهد فردا عازم خوانسار هستیم با یه تیم رزمنده (اقایان امینی،غضنفری ،صادقی،عزیزی،مقیمی،قیصری و....)از همه مهمتر خودم ...
این اعزام دستجمعی بخاطر شرکت در مراسم یادبود شهدای عملیات غرور آفرین کربلای 5 است که با شرکت در نماز جماعت مغرب وعشاء در حسینیه ارسورشروع میشود ،لذا فرصت را غنیمت شمرده و دوست داریم همه عزیزان را در این جمع با صفا زیارت کنیم. »
یاد ششم بهمن سالروز شهادت این شهید سرافراز را با ذکر صلواتی گرامی می داریم .
سامان
