دیدگاه 5 : روز نکوداشت خوانسار ( 1394 )

مدتهاست زمزمه ی خوانسار توریستی یا به عبارتی گردشگری نقل محافل اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی شهر شده است . جسته و گریخته حرفهایی عامیانه و بعضا متخصصانه و از روی شناخت ، تحقیق ، دلسوزی و یا هرچیز دیگر مبنی بر عدم توانایی تجاری و صنعتی شدن شهر به گوش می رسد که تنها راه برون رفت از رکود عمیق شهر خوانسار در سه دهه اخیر را گردشگری شدن شهر می داند .

قاعدتا این نظریه دست کم پانزده سال است که در حال مطرح شدن می باشد و در سالهای اخیر نه تنها شدت یافته بلکه جامه عمل هم به خود گرفته و به یکی از اولویتهای برنامه ریزی شهر تبدیل شده . مردم ، کسبه و مسولین همه این حرفها را تکرار می کنند که : خوانسار زمینه توریستی شدن رو داره . شهری با اقتصاد گردشگری . مثل فلان شهر داخلی یا خارجی . چاره همین است . مشکل بیکاری را با تحقق این نظریه حل می کنیم . تدوین سند چشم انداز توسعه شهری را بر مبنی این قابلیت تنظیم می کنیم و........

باید بگویم هر خوانساری به توانایی ها و قابلیتهای شهرستان خوانسار در صنعت گسترده و پرسود گردشگری اذعان داشته و به وجود زمینه ها و پتانسیلهای فراوان در ایجاد شاخه های گسترده این صنعت در شهر مثل گردشگری طبیعی، تاریخی، مذهبی و دینی، علمی و فرهنگی، کشاورزی و غیره شناخت و آگاهی کامل دارد . و آرزوی تحقق این همه پتانسیلهای ناب و پربار را سالهاست که در فکر خود می پروراند . و همه می دانند علاوه بر طرح ریزی حساب شده برای توسعه ی زیر ساختهای این امر ، معرفی خوانسار به نگین گردشگری ایران و جهان هم باید اتفاق بیافتد . خوانساری که بیش از آنچه می پنداریم محجور و ناشناخته مانده ! حتی در استان خودمان اصفهان !

 اما گاه باید در زندگی کمی درنگ کرد و زندگی را آن چنان که هست ببینیم نه آنطور که می خواهیم !

همین اندکی درنگ ذهن ما را مملو از سوال می کند : به چه میزان از حرفها و کارهایمان در جهت تبدیل خوانسار به شهری توریستی، در درجه اول در راستای مطالعات جامع، علمی و تخصصی همراه با اصول روز توسعه ی شهری توسط تیمی متخصص و اهل فن است ؟ چه اندازه برطبق این شناخت علمی کامل و جامع (در صورت وجود) به ساخت زیر ساختهای خوانسار توریستی پرداخته ایم ؟ آیا الان با توجه به نقشه راه (سند چشم انداز کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت شهری، آن هم کاملا علمی و دقیق) و نیز ساخت اصولی زیر ساختها، مدیریت و نظارت صحیحی در به تحقق نشستن این ایده قدیمی داریم ؟  سوالها زیاد است اما همین جا سخن کوتاه می کنم چون می دانم جواب تمام یا اکثر آنها منفی است ! این را من نمی گویم ، نمودهای عینی در شهر می گویند !

این روزها پیر و جوان خوانساری از  روز خوانسار می گویند . زمزمه هایی پر از عشق  و محبت و نگرانی ! چه شده که در چهره تک تک مردم علی الخصوص جوانان پاک سرشت شهر توامان شادی و دلواپسی موج می زند ؟! سوالها و نگرانی ها بس فراوان ، اما آیا مسولین مربوطه ی شهر هم دوشادوش مردم این نگرانی را احساس می کنند ؟! آنها هم به عنوان متولیان شهر متوجه ایام خوانسار و تدارک این روزهای مهم برای پاسداشت شان و بزرگی گذشته و حال شهر که در بردارنده بزرگ مردان و شیر زنان خوانساری که افتخار اسلام ، تشیع و ایران به کل جهان بوده اند ، هستند؟! آنها به عنوان مسولین و تاثیر گزاران شهر به اهمیت این ایام برای آینده پر امید و پر رونق خوانسار و تبدیل حرفهایی از قبیل تبدیل خوانسار به نگین گردشگری ایران و اقتصاد گردشگری و .....به عمل ، پی برده اند ؟!

آیا در سخنرانی ها ، تریبونها ، جلسات اداری و پایگاه های اطلاع رسانی خود نزدیک شدن این ایام ، نحوه ی برنامه ریزی و برگزاری برنامه های زیبنده و درخور این ایام برای شهر خوانسار را می توان مشاهده کرد ؟! آیا بیست اردیبهشت یک برند جهانی برای شهرمان نیست ؟! آیا برای تبدیل این روز به یک برند ملی و جهانی این گونه پیگیری و تلاش می نمایند ؟! نکند اتفاقات سالهای پیش دوباره تکرار شود و بار مسولیت برگزاری این ایام بر دوش برخی از عزیزانمان بیافتد و خستگی این دلسوزان شهر باز برای ما ملال آور باشد ؟! نکند دوباره در آخرین روزهای باقی مانده به اردیبهشت ماه تصمیم هایی بگیریم عجولانه و بی کیفیت !

 

روز خوانسار امسال هم با تمام حاشیه ها ، یک بام و دو هواها ، گرفتن ها و نگرفتن ها ، تشکیل و انحلال کمیته های تخصصی و سرانجام ایستادگی جناب شفعتی ( شهردار وقت و فرماندار عزیز و بزرگوار فعلی ) و خواست و حضور پررنگ شورا و مردم در یک روز بارانی و سرد با شتاب زدگی که علتش کمبود وقت بود گرفته شد و به خاطره ی اتفاقات سرنوشت ساز این شهر مبدل شد .

همان روزها بازار تحلیل ها و بیان نقاط ضعف و قوتهای مراسم گرفته شده در میان مردم رواج چشمگیری داشت و تقریبا اکثر مردم خوانسار مصمم بودند از جناب شفعتی حمایت کنند و روز خوانسار برای همیشه ثبت و برگزاری آن به هفته ی فرهنگی خوانسار تغییر یابد . در همان زمان کارشناسان و صاحبان ایده و تفکر و همچنین علاقه مندان به خوانسار ، اهمیت هفته و روز خوانسار را برای رشد اقتصاد گردشگری ، رونق شهر و خارج شدن ابعاد مختلف شهر خوانسار از رکود طولانی و خسته کننده سالهای اخیر لازم و مهم می دانستند و خواستار اقدامات سریع و مناسبی جهت تشکیل کارگروهی برای برگزاری روز خوانسار سال 1394 شدند . امروز حدود هشت ماه از بیست ازدیبهشت 1393 می گذرد و حدود چهار ماه دیگر به بیست اردیبهشت 1394 باقی مانده . وقتی آن شور و اشتیاق مردم را در روز خوانسار امسال به یاد می آورم و اوضاع خسته و رکود فعلی شهرم را می بینم برخود لازم می دانم تا از متولی اصلی برگزاری روز نکوداشت خوانسار یعنی مجموعه ی شهرداری و شورای اسلامی شهر خوانسار در خواست نمایم وقت را پیرامون چنین موضوع پراهمیتی هدر ندهند و از همین امروز (هرچند که در جای خود باز هم دیر شده ) تلاشهای خود را برای برگزاری به نحو احسنت روز نکوداشت خوانسار در سال 1394 شروع نمایند .

در همین رابطه حقیر به عنوان شهروندی کوچک ولی با قلبی مملو از عشق و علاقه به خوانسار چند پیشنهاد را به متولیان این امر خطاب می دارم :

- لزوم جدیت ، تلاش و پشتکار جهت نکوداشت روز خوانسار و عدم از دست دادن وقت و نکشاندن کار به آخرین دقایق . مجموعه ی شهرداری و شورا متوجه این امر باشند که نمایندگان تمام مردم این شهر هستند و مطالبه ی خواست توده های مردمی مهمترین وظیفه ی این عزیزان است . حالا که جناب شفعتی متولی اصلی برگزاری روز خوانسار در سال 1391 و 1393 در عین تواضع و فروتنی در اقدامی زیبا مسولیت برپایی این ایام را باز به همان مجموعه ی شهرداری و شورا می سپارد و با این کار خلوص نیت خود را به اثبات می رساند و همچنین حالا که مردم از مسولین خود انتظار برپایی درست و حساب شده ی ایام  روز خوانسار را دارند ، انتظارات بسیار بیشتر از سالهای قبل شده و برگزاری یک روز خوانسار آن هم با حاشیه و کش و قوس های فراوان آن هم در یک روز اصلا به مذاق هیچ شهروندی شیرین  نمی آید . این بار عظیم مسوولیت شما را بیش از پیش بارز و نمود می بخشد .

-  لزوم تشکیل دو کمیته ی مجزا برای نکوداشت این ایام .

شایان ذکر است کمیته ی اول وظیفه اش مطالعه و کار کارشناسی ، دقیق و مدون برای تدوین سندی شامل تعریف ، هدف گذاری ، شیوه های اجرایی ، ذکر نقاط ضعف و قوت ، بیان فرصتها و تهدید ها و نیز دستاوردهای مختلف برگزاری این ایام ، متناسب با بافت اجتماعی ، مذهبی ، فرهنگی ، اقتصادی و سیاسی شهرستان خوانسار می باشد . خروجی این کمیته به دست آمدن سندی مکتوب از نکوداشت هفته یا روز خوانسار و چشم اندازی از برگزاری آن می باشد که باید به تصویب مسوولین بلند پایه ی شهرستان برسد و راه روشنی برای برگزاری این ایام در سالهای آتی باشد . ( در چند سال اخیر متاسفانه عده ی معدودی خواسته یا ناخواسته روز خوانسار را فضایی برای بروز موارد ضد فرهنگی و اسلامی و ... می دانند و نه تنها از آن حمایت نمی کنند بلکه آن را نمودی منفی می پندارند که از رشد و توسعه ی شهر خوانسار می کاهد و موارد منفی آن را بیش از موارد مثبتش می دانند و باز هم در روبرو عده ای این روز را محلی برای اردو کشی های شخصی ، جناحی و سیاسی می پندارند و از این روز به عنوان فضایی برای بروز رفتارهایی سو و غیر از نیت و خواست واقعی مردم شرکت کننده به حساب می آورند . تلاش و دستاورد این کارگروه در وهله ی اول می تواند زدودن این شائبه ها باشد ) .

کمیته ی دوم نیز وظیفه اش می تواند پیرامون بحث و تبادل نظر پیرامون تشکیل کمیته های متناسب و نیز جلب نظرها ، ایده ها و کمکهای مالی و فکری آحاد مردم و جذب مشارکت آنها برای برگزاری درست و حساب شده ی ایام نکوداشت هفته یا روز خوانسار در سال 1394 متناسب با سند تدوین یافته ی نکوداشت هفته یا روز خوانسار در کمیته ی اول و نیز متناسب با شانیت و خواست مردم شهرستان خوانسار تعریف شود .

- وبسایتی طراحی و آخرین اخبار کمیته ی هفته یا روز خوانسار هر سال و نیز مباحث و مسائل مربوط به این ایام در آن بیان شود و محلی باشد برای جذب ایده ها و نظرات مردمی و کاهش مراجعات حضوری مردم به ارگانهای دولتی مربوطه .

-  تغییر روز خوانسار به هفته ی نکوداشت خوانسار که آخرین روز این هفته مصادف با بیست اردیبهشت هر سال و روز جشن عمومی مردم شهر باشد . به علاوه انتخاب هر کدام از روزهای هفته ی نکوداشت خوانسار به یک نام که در بردارنده ی مراسمات فرهنگی ، اجتماعی و... خاص آن روز باشد . و در پایان ثبت این هفته و نیز مناسبتهای هر کدام از روزهای این هفت روز در تقویم فرهنگی شهرستان خوانسار .

- در مورد نام گذاری و موضوع روزهای هفته ی خوانسار می توان با درج اطلاعیه ای از مردم شهر نظرخواهی کرد . حقیر در این متن به دو پیشنهاد بسنده می کنم . روز بیست اردیبهشت که آخرین روز هفته ی خوانسار است با همان نام روز خوانسار نام گذاری شود که جشن عمومی مردم شهر خواهد بود و حسن ختامی است بر برنامه های متنوع و دستاوردهای هفته ی خوانسار در هر سال . روز نوزدهم اردیبهشت هم می تواند به عنوان روز مفاخر و چهره های ماندگار شهرستان خوانسار نام گذاری شود . در این روز می توان از چهرهای نامی خوانسار در عرصه های مختلف یادی کرد و با دعوت از این عزیزان و یا نزدیکانشان علاوه بر اعطای درجه ی افتخار به آنها ، یاد و نام آنها را گرامی داشته و زمینه ی آشنایی نسلهای بعدی را با این مفاخر شهرمان فراهم آوریم . لزوم نام گذاری روز نوزدهم اردیبهشت ماه به این نام ، پیوستگی آن با بیست اردیبهشت و شرکت مهمانان مدعو به مراسم جشن روز خوانسار می باشد .

و صد البته هزار و یک ایده و نظر خام که اینجا مجالی نیست برای بیانش ....

و من الله توفیق