زمزم اخلاص
نام حسین زمزمه ی عاشقان
شمع سرا پرده ی دلدادگان
گریه کن ای چشم چو ابر بهار
ناله کن ای سینه ز غم زار زار
کشته شد او تاکه شود زنده دین
محکم و یکدست همه مومنین
هر که در این حلقه کند یکدلی
می برد از لطف خدا حاصلی
هر که نشد جمع به نام حسین
دور شد از رسم و مرام حسین
هر که عزاداری او بی ریاست
مخلص و با معرفت و با صفاست
وقتی که اِخلاص نَبو مینِ کارا
جَر و سَرِ دِسّه و دسّه دارا
وقتِ فلان هیئاتَ ویشتر گِنا
اِز زحیرژ چَشمِ اینا تر گِنا
دِسّه قَد دِسّه گنا وای وای
اِنگِله کُت پارَه گِنا وای وای
دِسّه عَلَم نیزَه گِنا مین پیکَه
مینِ کَتُ کِلَّه گنا تیک تیکَه
دسّهِ بالا یالّا زی به دَم بَگیر
دِسّهِ ژیری زِنجیرَه محکم بَگیر
این عزاداری نَگِنا ناخِلَف
زِنجیرِد اِدپِرنِه واسِه هر طرف
دُول بَکود سِنج بیخوس لَق نَکِر
مثلِ وِچَه این جوری تِق تِق نَکِر
سارونَه بیژا بَرون اُشتُرا
یالّا علم زَنگیَه بینِه بالا
نیحِه خونِ هاما صداژ ویدَرو
اِز اونا مثل صدا گیجین بَرو
هاما عَقَب سَرِ اونا نَشّمین
هر چی گِنا داد بَکِش یا حِسین
سنگ ریا می شکند جام دین
مرد ریا کار ندارد یقین
شرک تو آیینه ی ایمان شکست
تیغ تو ابریشم پیمان گسست
خاک عزا بر سر اهل ریا
مرگ ریاکار رساند خدا
شهر من ای خانه ی ایمان عشق
باز بمان بر سر پیمان عشق
زمزم اخلاص صفا می دهد
کار تو را بار و بهار می دهد
شاعر : دکتر محمود براتی خوانساری
خدایی ادم اگه شعرم میگه بایستی اینطوری بگه.همچین نررررم حرفایی رو بزنه که اگ تورو ملت بگی میگن چرا...خوب بود
پست جدید گذاشتم اگ وقت داشتین احیانا